Мигрантите се уште се обидуваат илегално, самостојно или со помош на криумчари да транзитираат низ Република Северна Македонија кон север и понатаму кон своите крајни дестинации. Податоците за 2018 година укажуваат на зголемен број на обиди за илегално преминување на јужната граница, а зголемен е и бројот на откриени мигранти. Тоа што најмногу загрижува е што голем дел од илегалните мигранти се обидуваат да користат услуги на криумчари на мигранти, не само во земјава, туку и во целиот регион.
Ова го нагласи министерот за внатрешни работи Оливер Спасовски кој официјално го отвори 72. состанок на Управната група на Меѓународниот центар за развој на миграциската политика (ИЦМПД), што денеска и утре се одржува во Охрид посветен на повеќе актуелни прашања од областа на миграциите.
Иако, според Спасовски, независно од таквите трендови, безбедносната состојба на државните граници во моментов генерално е поволна, тој акцентираше дека за одржување на таквата состојба, но и за соодветно справување со евентуален иден масовен прилив се преземаат низа мерки и активности, а продолжено е и времетраењето на Одлуката за прогласување на кризна состојба на подрачјето на јужната и северната државна граница, што овозможува непречено користење на потребните национални ресурси и капацитети за справување со предизвикот.
Министерот Спасовски, меѓу другото, ги посочи и Договор за статус меѓу ЕУ и Република Северна Македонија со кој Агенцијата за европска гранична и крајбрежна стража и Република Северна Македонија како рамноправни партнери ќе преземаат заеднички акции насочени кон спречување на илегалната миграција и прекуграничниот криминал, потоа новите Закони за странци и за меѓународна привремена заштита со кои се усогласува националното со европското законодавство, но наедно се отстранува дел од постоечките празнини и слабости воочени во текот на справувањето со мигрантскиот бран.
– Сепак, како што потенцира Спасовски, сите сме свесни дека кога станува збор за илегалната миграција, се говори за глобален проблем, динамичен и со тенденција на брзи промени на трендовите, појава која зависи од многу надворешни фактори на која државите, немаат големо внимание. Оттаму, колку и да е добро испланирана и имплементирана, ниту една мерка или активност долгорочно нема да биде доволна за успешно справување доколку остане во национални рамки, односно доколку не е дел од еден поширок и координиран одговор на сите засегнати земји од регионот, па и пошироко.
