Со ветото за отворање на преговорите за пристап на Северна Македонија во ЕУ, бугарската влада игра на националистичка карта, пред се од причини на внатрешната политика. Последиците поради тоа , сепак ќе бидат големи и на среден и долг рок, коментира авторот на написот во „Осерваторио“.
Ризик е скапо да се плати коцката направена за само изборни цели: заради македонското прашање Бугарија се наоѓа изолирана на европско ниво, по линијата на „модел ученик“ на ниво на заедница. Силно зависна од средствата донирани од Брисел, за прв пат беше вклучена во списокот на „проблематични“ како Полска и Унгарија, но без иста политичка тежина. Дури и промена на умот во последен момент, за која многу аналитичари сè уште веруваат дека е можна, сепак ќе остави последици и сомнежи за кредибилитетот на Бугарија.
Ако сè уште не е јасно кој ќе победи во спорот меѓу Софија и Скопје, сепак е можно да се идентификува губитникот: тоа е кредибилитетот на процесот на проширување на ЕУ кон Западен Балкан. Забавуван со текот на годините од се повеќе видливиот „замор од проширувањето“ и зголемениот отпор од некои земји-членки, вклучувањето на овој дел од Европа – кој Брисел секогаш го дефинирал „стратешки приоритет“ – повторно е жртва на вкрстено вето на билатералните прашања понекогаш – како во овој случај – скоро несфатливи за оние кои не се директно вклучени во спорот.