Виктор Брjуханов, поранешниот директор на нуклеарната централа во Чернобил, почина пред два дена на 85 -годишна возраст. Тој беше на чело на нуклеарната централа во периодот од 1970 до 1986 година, односно до нуклеарната експлозија, по што беше сменет и осуден на десет години затвор.
-Денес, на 85 -годишна возраст, почина првиот директор на нуклеарната централа во Чернобил, Виктор Брјуханов. Персоналот и администрацијата на компанијата изразуваат длабоко сочувство до семејството и пријателите на починатиот, се вели восоопштението на прес -службата на НЦЧернобил.
Тогашните советски власти го осудија Брјуханов на десет години затвор во областа Куган, каде што работел како механичар. За другите затвореници, како што и самиот велел, „бил атракција – сите сакаа да ја видат личноста која беше означена како виновник за несреќата во Чернобил“.
Неговото семејство претрпе стигматизација, а по евакуацијата од Припјат, тие останаа без имот и пари во нивните штедни книшки. За да го издржува своето семејство, неговата сопруга потоа повторно почна да работи во нуклеарната централа, а кога стана на нозе и собра доволно пари, ангажираше нов адвокат кој успеа да ја преполови затворската казна на Брјуханов.
Тој беше ослободен откако ја отслужи половина од казната во 1991 година,а од 1992 година тие живееле во Киев. Бидејќи светската јавност беше преокупирана со колапсот на источниот блок и падот на Советскиот Сојуз во тие години, веста дека по излегувањето од затвор повторно се вработил во Чернобил, каде што бил назначен за шеф на техничкиот оддел на станицата, не помина забележително.
Според рускиот портал „АИФ“, работниците биле воодушевени од неговото враќање, верувајќи дека испаднал тогашното жртвено јагне на советскиот режим.
Поранешниот директор на нуклеарната централа Чернобил веруваше дека и по инцидентот е глупаво да се откаже од нуклеарната енергија и беше сигурен дека исклучувањето на другите енергетски единици во Чернобил е неоправдано.
„Разговорите за алтернативни извори на електрична енергија остануваат само во доменот на разговорите, а да не зборуваме за нешто друго. Може да изградите сто, двесте, илјада фарми со ветерници. Решете го проблемот во селото, во областа. Но не и понатаму. На обемот на националната економија на таква индустриска земја како Украина, потребни се сосема различни капацитети. Дури и со најнапредните технологии за заштеда на енергија. Јагленот, нафтата и гасот наскоро ќе исчезнат. „Дури и водата веќе не е доволна … Реалноста е дека нема да се оддалечиме од нуклеарната енергија во догледна иднина“, рече тој пред 15 години во интервју за списанието „Факти и коментари“.
Од 1993 до 2015 година, тој работел за украинска државна компанија, која, меѓу другото, се занимавала со поправка на штетата во Чернобил. До 2016 година, тој преживеа три мозочни удари. Покрај тоа, тој беше дијагностициран со Паркинсонова болест.
Последните години од животот на Брјуханов беа многу тешки. Здравјето, влошено во првите недели од работата за да се елиминира несреќата, стана се поизразено. Инвалидската пензија не беше доволна за лекување. Многу од неговите колеги, вклучувајќи ги и оние на кои им се судеше кога и нему, одамна починаа. Често им зборуваше на своите роднини: „Чернобил е мојот крст, кој ќе биде со мене до крај“.
