Гробницата на Свети Никола е откриена по повеќе од 1.600 години кога археолозите пронашле остатоци од древна црква во Турција која лежела потопена поради зголемувањето на нивото на морето на Средоземното Море во средниот век.
Свети Никола, кој живеел помеѓу 270 и 343 година од нашата ера, е најпознат по делењето на наследените пари на сиромашните, а особено по приказната за тоа како на три девојки им дал вреќи со злато за да ги спаси од животот во челуста на проституцијата.
Над гробницата била изградена и црква за да го заштити гробот на светителот, но археолозите дури неодамна откриле мозаик и камен под од претходното светилиште што ги довело до последното почивалиште на Свети Никола.
Научниците сега веруваат дека Свети Никола живеел и умрел во Турција, пренесува новинската агенција Демирен.
Византиската црква изградена на антички темели вообичаено била место за богослужба на православните христијани помеѓу 5-тиот и 12-тиот век, а е опкружена со статуи на Свети Никола. Исто така, во 1982 година беше додадена на списокот на светско наследство на УНЕСКО.
Истражувачите влегоа во античката црква за прв пат во 2017 година и спроведоа електронски истражувања кои открија празнини помеѓу подот и земјата. Тим археолози сега објавија дека можеби го пронашле гробот на Свети Никола, но се уште работат на внимателно отстранување на подот од византиската црква за да не се оштети.
Осман Еравсар, шеф на провинцискиот комитет за зачувување на културното наследство во Анталија, изјави за новинската агенција Демирен минатата недела дека првата црква била потопена по издигнувањето на Средоземното Море, а неколку века подоцна, над неа била изградена нова црква.
Свети Никола, кој е познат по милосрдието за сиромашните, е роден во селото Патари, од богати родители кои починале во епидемија и на својот син му оставиле големо богатство. Како благочестив христијанин, Свети Никола го следел Исусовото учење за предавање на сите световни добра и давање на сиромашните, и токму тоа го правел.
Станал епископ на Мира во 4 век, но набргу потоа бил затворен од римскиот император Диоклецијан за време на прогонството на христијаните, а потоа ослободен под владеењето на Константин Велики. Записите покажуваат дека Свети Никола бил погребан во црквата изградена во негово име. Сепак, до сега беше мистерија точното каде се наоѓа неговото тело.
Истражувачите веруваат дека во времето на неговата смрт, во 343 година, Свети Никола бил погребан во црквата во Демре, каде што лежел до 11 век. Претходно, се веруваше дека во 1087 година италијански морнари или трговци ги прошверцувале неговите остатоци во Бари. Меѓутоа, турските археолози сега сугерираат дека биле отстранети погрешни коски, а оние што биле однесени во Италија му припаѓале на анонимен свештеник.
Моштите за кои до сега се веруваше дека се на Никола сè уште се зачувани во базиликата Сан Никола во Бари, иако црквите ширум светот се здобија со фрагменти.
Дедо Мраз е заснован на приказните на Свети Никола кој се стекнал со репутација дека прави чуда и тајно делел злато на сиромашните. Името Дедо Мраз еволуирало од холандскиот прекар на Ник Дач, Синтер Клас, скратена форма на Свети Николаас, што е холандски за Свети Никола.
Одборот за зачувување на наследството во Анталија открива дека византиската црква исто така била оштетена и обновувана неколку пати во текот на 8 и 9 век. Организацијата забележува дека Константин IX. во 1043 година и царот Николај I во 1862 година темелно ја обновиле, додавајќи кула. Црквата исто така беше поплавена од реката Демре и на крајот затрупана додека повторно беше откриена во 1956 година и сега е дестинација за многу аџии кои сакаат да му оддадат почит на Свети Никола.
