Мајката на ученичка од ОУ „Владислава Рибникар“, која се најде меѓу имињата на списокот на 13-годишниот убиец Коста К., почна да вика меѓу граѓаните кои се собраа да остават цвеќе и да запалат свеќи за починатите, вознемирена од таблата распослана на училишната ограда на која пишуваше „Разговарајте со децата“.
-Беше во мојата куќа, тргнете ги тие лаги! Родителите разговараа! Родителите разговараа со него! Не лажете повеќе! Тој не беше малтретиран, тој беше сакан. Имаше девојка вљубена во него! – извика таа на цел глас меѓу толпата ученици.
Таа потоа тоа на новинарите им објаснила што ја изнервирало и кажа дека нејзината ќерка била во платонска врска со Коста К. и дека ги познавала и неговите родители.
Таа вели дека ја налутил натписот на транспарентот на кој пишува „Разговарај со децата“, бидејќи мисли дека родителите разговарале со него. Таа додаде дека секој тинејџер се чувствува исфрлен „во одреден момент“.
-Таа одеше со него во тој клуб и се гледаа, платонски се дружеа два месеци. Доаѓаше кај нас, двесте пати влегувам во собата, прашувам што зборувате, „убави приказни раскажуваме“ и слично. Сите тинејџери во одреден момент се чувствуваат исфрлено, јас исто така, само јас бев специфична и ме „болеше задникот“ да се вклопам, а ќерка ми сака да се вклопи и постојано се чувствува изопачено. Правете од ова што сакате, но барем кажете ја вистината. А не „зборувај со децата“, тие разговарале со него. Двајца врвни интелектуалци. Разговарајте со децата, тоа беше мојот поттик – заклучи Татјана Саварезе.
Таа за Јутарњи.хр подетално опиша за врската меќе двете деца.
-Мојата ќерка и убиецот беа во платонска врска два месеци. Секоја вечер разговараа по два часа. Таа беше на неговата монструозна листа за убиства. Во понеделникот имаше часови попладне, но мораше да дојде на училиште сабајлето за припрема за натпревар. Не сакаѓе да оди иако и кажав дека треба. За среќа не ме послуша. Затоа денес е жива и не можам ни да се вразумам. Ми се гади од животот, иако сум пресреќна што таа е тука со мене.
После се, ќерка ми ми рече: ‘Не ми се живее, ниту пак ми се излегува надвор’. Многу плачевме. Таа била блиска со некои од жртвите. Многу ги сакаше Ема и Андрија. Овие прекрасни деца никогаш нема да ги преболиме – ни раскажува потресена мајка која веќе контактирала психолог за помош бидејќи сама тешко се носи со целата трагедија, а не ни знае како да му помогне на своето дете. Девојката, иако во огромен шок, нашла сила да замине со својата пријателка да запали свеќа за колегите.
Нејзината ќерка, која е осмо одделение во „Владислав Рибникар“, инаку најелитното училиште во Белград во кое одат децата на дипломатите, и Коста во јануари биле заедно во јазичен камп во Франција. Таму беа десет дена. Татјана потоа ги запознала родителите на Коста додека ги чекале децата на враќање.
“Мојот впечаток е дека тоа се сосема нормални луѓе. Сигурен сум дека момчето било сакано и не било малтретирано. Не е точно дека не разговарале со него. И денес по трагедијата немам негативен став кон нив иако гледам дека другите го прават. А зошто го направи масакрот?Јас не сум верник ама верувам дека има нешто поголемо од нас. Некои едноставно се раѓаат зли, а немањето систем дополнително поттикнува. Во Србија сè се заснова на лицемерие и лаги. Вдовицата на криминалецот се вика „српска мајка“, тоа е општиот вредносен систем овде“, вели таа со многу горчина.
Таа ни раскажува дека на враќање од кампот се случила „платонска симпатија“ помеѓу нејзината ќерка и Коста.
-Се среќаваа повремено, неколку пати одеа во кино. Ќе ја чекаше пред зградата, ѝ изгледаше како обично момче, ништо поразлично. На ќерка ми ѝ беше интересен, двајцата разговараа на мобилен секоја вечер по два часа. Таа беше во нејзината соба. Не знаев за што зборуваат, а кога ја прашав што зборуваат толку многу, ќе ми кажеше дека зборува луди работи и дека затоа и е интересен, но тоа не беше ништо сериозно или загрижувачко. Тој никогаш не и кажа дека е заљубен во неа или дека има емотивни испади. Мојата интуиција на моменти ми кажуваше дека не е добро дете, но тоа не се некои сериозни мисли“, отворена е мајката и додава дека момчето било „цело исправено“, истакнато, без пороци.
„Беше многу строг за пороците, буквално не ги поднесуваше. Ќерка ми запали цигара надвор, а тој не ѝ ’дозволуваше’ да пуши пред него.
Никогаш не и кажал на девојката дека оди на стрелиште, но и да оди, ни вели мајка ѝ, ништо немало да и значи: „Немаше да биде аларм и за мене, мора да знаете дека живееме во Србија, ова е Балкан. На некои мажи оружјето им е статусен симбол“, искрена е таа.
По некое време, „врската“ на ќерката со Коста се нарушила.
„Некаде во март таа ми рече: „Го направив дух. Тој е толку досаден. Не можам да имам таква обврска, премногу сум млада“. Тоа мене ми беше сосемаво ред. Тие се уште се деца. Мојата ќерка е затворена. Искрено ќе ви кажам, не ми изгледаше посесивно,туку како нормален тинејџер. Никогаш не слушнав потоа дека покажал дека има проблем со тоа, мислевме дека го прифатил“, вели Тамара на која и е особено неразбирливо што меѓу убиените е девојката за која знаел дека ѝ се допаѓал.
