Стогодишниците станаа најбрзо растечката демографска група во светот, со бројки кои приближно двојно се зголемуваат на секои 10 години од 1970-тите, објави Индпендент.
Многу истражувачи ги бараа факторите и придонесувачите кои одредуваат долг и здрав живот. Ова не е ништо ново, бидејќи Платон и Аристотел пишуваа за процесот на стареење пред повеќе од 2.300 години.
Разбирањето на она што стои зад живеењето подолг живот вклучува разоткривање на сложената интеракција на генетската предиспозиција и факторите на животниот стил и како тие комуницираат.
Во една неодамнешна студија објавена во GeroScience, истражувањата открија вообичаени биомаркери, вклучувајќи нивоа на холестерол и гликоза, кај луѓе кои живеат над 90 години.
Студијата е една од најголемите спроведени во оваа област, споредувајќи ги профилите на биомаркерите мерени во текот на животот меѓу оние кои живееле над 100 години и нивните врсници со пократок животен век.
Податоците дојдоа од 44.000 Швеѓани кои биле подложени на здравствени проценки на возраст од 64 до 99 години. Овие учесници потоа беа следени преку податоците од шведскиот регистар над 35 години. Од овие луѓе, 2,7 проценти (1.224) доживеале 100 години. 85 отсто од овие стогодишници биле жени.
Наодите од студијата доведоа до заклучок дека пониските нивоа на гликоза, креатинин – кој е поврзан со функцијата на бубрезите и урична киселина, отпаден производ во телото предизвикан од варењето на одредени видови храна – се поврзани со оние кои дошле до нивниот 100-ти роденден. Наодите укажуваат на потенцијална врска помеѓу метаболичкото здравје, исхраната и исклучителната долговечност.
Во однос на факторите на животниот стил, студијата не дозволи да се донесат никакви заклучоци, но авторите на студијата додадоа дека е разумно факторите како исхраната и внесот на алкохол да играат улога.
Севкупно, фактот дека разликите во биомаркерите може да се забележат долго време пред смртта сугерира дека гените и начинот на живот играат улога, но секако, вклучена е и случајноста.
