Со пониски надворешни температури драстично се менува температурата на загреаните простории во кои престојуваме, како и нивото на влажност на воздухот во нив. Сето ова може негативно да влијае на нашето здравје, особено на синусите, кои можат да се воспалат.
Токму затоа зимата е периодот во кој на пациентите им се дијагностицира значително поголем број на синусни инфекции отколку во остатокот од годината.
Синусите се шуплини во коските на главата. Здравите синуси се обложени со тенка, нежна слузница и исполнети со воздух. Тие се поврзани со носната шуплина со тесни отвори и канали, поради што нивната функција и болести тешко можат да се одвојат од функцијата и болестите на носот. Синусите се именувани по коските во кои се наоѓаат (максиларни, фронтални, етмоидни и сфеноидни синуси), а има четири пара.
Сепак, сè уште не е целосно јасно зошто имаме синуси. Се смета дека синусните шуплини се создадени како нуспроизвод на еволутивниот развој на черепот, поради што главата е полесна. Слузницата на здравите синуси создава јасна, тенка слуз која поволно влијае на дишењето и на заштитната функција на носот (го навлажнува и го чисти вдишениот воздух), а синусните шуплини до одреден степен влијаат и на бојата на нашиот глас.
Во просториите каде што воздухот е многу сув, лесно се развиваат бактерии, најчесто поради неодржувани и нередовно исчистени грејни тела, кои на тој начин стануваат почва за бактерии, што е погодно за развој на синузитис, или воспаление на синусите.
Синузитис може да биде предизвикан и од вируси кои се присутни во нашето тело за време на настинка, а во ретки случаи причина може да бидат и габите.
Во случај на воспаление, слузницата на синусите отекува, а во исто време доаѓа до зголемено производство на густа слуз. Тоа може да доведе до блокирање на природните отвори на синусите, а во нив се акумулира слуз, при што дополнително се развиваат вирусите и бактериите. Ако ненадејно се појави течење на носот, назална конгестија, болка или притисок во лицето, тоа е акутно воспаление.
Болеста е често придружена со кашлица и нарушувања, односно недостаток на чувство за мирис. Кај акутните воспаленија може да се јави и треска, слабост и отежнато дишење. Понекогаш воспалението се јавува неколку пати годишно, а ако трае повеќе од 12 недели, тоа е хроничен синузитис.
Што можеме да направиме за да го олесниме воспалението на синусите?
За среќа, постојат начини на кои можеме да ја намалиме шансата за синузитис. Основно е да се избегнува контакт со потенцијално болни луѓе за време на сезоните на грип и други вируси.
Треба да внимаваме и на влажноста и температурата во просториите во кои престојуваме и, ако е можно, да ги минимизираме наглите промени на температурата со влегување од ладни во топли области и обратно. Помош може да се најде и во електричните навлажнувачи кои ја претвораат водата во пареа и ја туркаат во просторијата, а со тоа го зголемуваат нивото на влажност во неа.
Изложеноста на чад од тутун може значително да влијае и на појавата на синузитис, па затоа треба да се избегнуваат такви области, особено во овој период.
Ако се појави синузитис, иако болеста е непријатна, може релативно брзо да се излечи.
Прво, обично се препорачува да се користат капки за нос кои го намалуваат отокот и секрецијата. Поради можни штетни ефекти, таквите капки може да се користат краток временски период, само три до пет дена. Плакнењето на носот со физиолошки раствор се покажа како корисно, а по топли вдишувања на влажен воздух, повеќето пациенти се чувствуваат подобро.
Доколку се работи за сериозно воспаление, антибиотиците и кортикостероидните спрејови треба да се користат само под строг надзор на лекар. Целата терапија треба да трае најмалку 10 до 14 дена.
