Кристијан Српак, шеф на полицијата во ПУ Меѓумурје, е голем љубител на спортот, особено на фудбалот и трчањето, учествуваше во голем број хуманитарни трки и во ниеден момент не се двоумеше да му помогне минатата година на 8-годишниот Иван Сабол од Паловац кога дозна за хуманитарната акција „Да му помогнеме на Иван“.
На семејството на момчето му беа потребни пари за да ги покрие трошоците пред, за време и по трансплантацијата на бубрег во Падова.
Иван се бори за животот уште од раѓањето. Кога имал една и пол година, на момчето му биле дијагностицирани хронична бубрежна инсуфициенција и болеста меки коски, односно деформација на рацете и нозете. Благодарение на годинашната трансплантација на бубрег, дониран од мајка му Кристина, извршена во февруари во Падова, Иван конечно се ослободи од дијализата.
https://www.facebook.com/24sata/videos/350026905581842/?t=0
„Минатата година седев со пријателите во едно кафуле, а со нас беше и приватниот претприемач Златко Ѓуркин. Слушнав за болеста на Иван и дека бара помош, па одлучив со трчање да соберам пари, односно претрчаните километри да ги претворам во донација. Се договорив со Златко дека секој мој претрчан километар ќе го стимулира со 100 куни и ќе го уплати на сметка на хуманитарната акција ‘Да му помогнеме на Иван’. За мене, тоа беше начин да му помогнам на Иван, но исто така и предизвик. Целиот живот го посветив на фудбалот и од тогаш веќе 5 пати ги имав оперирано колената. Не бев сигурен дали воопшто ќе го издржам тоа, но бев решен да му помогнам на Иван. Тоа беше мојата прва трка по седум месеци од мојата операција. Истрчав два полумаратона од по 21.200 метри и неколку трки од 10.000 метри. За помалку од два месеца истрчав 70 километри и така набрзина собрав над 7.000 куни, кои пријателот Ѓуркин ги уплаќал на сметката на Иван“, изјави 43-годишниот татко на три деца, кој собрал 80.000 куни.
Во неговата акција го поддржале колегите од ПУ Меѓумурје, а потоа и голем број луѓе од сите делови на Хрватска, но и Австрија, Германија, Србија, кои сакале да му помогнат на Иван. Семејството на Иван го помина целиот живот со него во болниците.
Дури и сега, кога хуманитарните донации за момчето се завршени, Кристијан го посетува многу често и му помага на семејството колку што може. Тој не ни помислува да се откаже од трчањето и од трките што ги планирал иако по секоја трка, поради болните колена, тој одвај одел.
Кога Иван се врати дома од операцијата, Кристијан му вети дека заедно ќе трчаат на полумаратонот во април минатата година и дека ќе добие медал и со тоа ќе ја круниса оваа акција. Тој го стави Иван во инвалидска количка и последните 7 километри го туркаше во инвалидска количка и победи. Момчето беше воодушевено од медалот. Иако го реши здравствениот проблем со трансплантација, го очекуваат уште операции и долго закрепнување поради брановидните коски.
