По завршувањето на претседателските избори надворешната политика во Турција минува низ значителна промена, пишуваат медиумите.
Турскиот претседател Таип Ердоган, наводно, развил извонреден процес во кој Турција активно работи на подобрување на односите со Европа.
Ова се манифестира со заживување на нејзината стратешка кандидатура за членство во Европската унија (ЕУ) и порешителните напори за решавање на постоечките проблеми со САД.
Потврдата за членството на Шведска во НАТО од страна на претседателот Ердоган за време на самитот на НАТО, продолжувањето на преговорите со Грција и умерениот тон во односите со европските колеги беа протолкувани како промени во надворешнополитичкиот став.
Од друга страна, ангажманот на претседателот Ердоган со египетскиот претседател Абдел Фатах ел Сиси, што укажува на стратешка преориентација кон турско-египетските односи и неговата подготвеност да се сретне со израелскиот премиер Бенјамин Нетанјаху, се истакнаа како впечатливи примери за оваа промена на политиката.
Преминот од договори за нормализација со Обединетите Арапски Емирати и Саудиска Арабија кон конкретни економски и одбранбени партнерства во клучните сектори ја доведува во прашање идејата само за нормализирани односи со земјите од Заливот.
Кога станува збор за Блискиот Исток, се тврди дека има враќање на заедничкиот пристап.
Тврдењето на Ердоган за ефективноста на Турција се протега надвор од регионалните граници, означувајќи ја како влијателен учесник во натпреварот на големите сили, способен да игра улога на балансирање, да поставува агенди, да артикулира трансформативни наративи и да ја одржи глобалната надворешна политика.
Фундаменталниот пресврт во турската надворешна политика го одбележа и преминот од непријателски во кооперативни стратегии, што значи ориентација насочена напред, а не онаа која е вкоренета во минатото, пишува сараевскиот портал Klix.ba.
