Националната океанска и атмосферска администрација на САД предвидува умерена до силна сезона на Ел Нињо да продолжи до февруари 2024 година.
Оваа прогноза носи и подлабоки последици. Дури и типично Ел Нињо може да ја намали жетвата на важни култури, да го зголеми ризикот од болести, да ги оштети економските перспективи на земјите во развој и со среден приход, да го зголеми ризикот од вооружени конфликти во тропските предели и да поттикне поморски конфликти и територијални амбиции во Источно и Јужно Кинеско Море. Повеќето од овие опасности најтешко ќе ги погодат земјите кои се недоволно опремени за економски и политички последици.
Јужната осцилација Ел Нињо (ENSO) е циклична шема на затоплување и ладење во водите на источно-централниот дел на Тихиот Океан. ENSO осцилира помеѓу студените (Ла Ниња) и топлите (Ел Нињо) фази во интервали од пет до седум години во просек. Климатските промени му даваат на ENSO „притискање“, што ги прави неговите ефекти подлабоки и потенцијално подолготрајни. Сегашната формација Ел Нињо следи по реткото „тројно паѓање“ Ла Нињa кое заврши во јуни и траеше скоро три години – најдолго во повеќе од 50 години.
Иако овој процес се одвива во дел од Тихиот Океан, неговите последици се глобални. Како што рече научникот од Лабораторијата за млазен погон Џош Вилис, „Кога Пацификот зборува, светот слуша“.
ENSO е единствениот најважен двигател на варијации од година во година во глобалната клима. Телеконекциите на ENSO, или врските помеѓу временските феномени разделени со огромни растојанија, го обликуваат времето низ јужниот дел на САД, Африка, Латинска Америка, Југоисточна Азија и Океанија. Тие предизвикуваат или интензивираат суши, како и екстремни врнежи и влијаат на нивото на температурата и влажноста во поголемиот дел од светот.
