До 1935 година, „феноменот на збрчкани прсти“ се припишуваше на осмозата и се сметаше дека влагата предизвикува збрчкување на сувата кожа.
Сепак, последователните експерименти покажаа дека централниот нервен систем е одговорен за трансформацијата на кожата на прстите.
Се чини дека нашите мозоци се програмирани да ја збрчкаат кожата во овие ситуации за да ни олеснат да фатиме по нешто влажно.
Она што изгледа како сосема непотребен „несакан ефект“ всушност има еволутивна причина.
