„Најголемото богатство во животот е да имаш дете“ вели денеска 40-годишниот Златан Јовановиќ, првото „бебе од епрувета“ во Австрија. Toj сега е горд на своите родители кои се бореле да го добијат.
Некогаш „табу“ тема, за која не се знаеше или зборуваше многу, денес стана вообичаена процедура, ин витро оплодување, кое им помага на паровите да ја искористат својата шанса за родителство и да добијат потомство.
Но, порано не беше така, а Јовановиќ се присети како и кога дознал дека не е „обично“ бебе.
„Кога бев мал, за секој роденден, мајка ми ме носеше некаде, во парк, се сликав за весник и мислев дека е така со секое дете. Не обрнував внимание на тоа, се чувствував како `нормално` дете“, вели Јовановиќ.
Меѓутоа, како што растел, полека сфатил дека сепак е посебен во нешто.
„Можеби бев шесто или седмо одделение, тоа ми го кажа мојот класен раководител. Тогаш не знаев точно што е тоа, но знаев дека не сум обично бебе. Мајка ми се обиде да ми објасни, но сам дознав повеќе“ – рече тој.
На прашањето каква била реакцијата на неговото опкружување тој вели дека сето тоа му било „кул“, се видел себеси во весник, а за другарите од училиштето накратко станал „мета“ на потсмев, но сето тоа брзо поминало.
Тој денес е особено горд на своите родители Јованка и Драган, но особено на својата мајка.
„Слушнав некои работи, што мораше да издржи мајка ми додека беше бремена со мене, што зборуваа другите жени за неа… Најдов некои касети, слушнав некои снимки, како дава интервјуа, како гледаат други жени. Она низ што помина, секоја чест за неа“ – со гордост истакнува Јовановиќ.
Денес знае дека најголемото богатство на светот е да има свое дете.
„Родителите ќе направат сè за да добијат дете и благодарност до мајка ми што се обиде да ме добие. Горд сум“, вели тој и на шега додава:
„Ние децата кои се родивме со ин витро, можеме да кажеме дека сме 100 отсто сигурни дека сме посакуваните деца, додека другите се само 99 отсто.
Татко му е од околината на Шабац, а мајка му од околината на Трстеник.
Никогаш не наиде на негативна реакција во Србија, поради фактот што му го одбележа животот.
Напротив, бидејќи во поширокото семејство има дури 13 сестри, а само двајца браќа, и дека тој е прво машко дете, семејствата и од татковата и од мајчината страна биле особено среќни поради неговото доаѓање.
„Беше среќно, беше голема радост, бидејќи се роди машко дете. Важно беше што се родив и што бев здрав“, вели Јовановиќ.
Денес, во 21 век, и со искуството низ кое поминал и со сето она што го почувствувал на своја кожа, без двоумење вели – би го советувал секој пар да се подложи на ин витро оплодување доколку има проблеми со зачнувањето.
„Зошто да не? Јас би бил првиот, доколку имам проблем, да одам на ин витро оплодување, па дури и да не ги кријам. Не можете да го направите тоа природно – обидете се на тој начин. За мене најголемото богатство е да го имам мојот Сопствено дете. Сеуште не сум оженет, уште немам деца, но не можам да замислам поголемо богатство од тоа да имам деца“, изјави Јовановиќ.
Вели дека во Србија доаѓа двапати годишно, по две недели или почесто ако му дозволуваат обврските.
Златан е роден на 5 август 1982 година, а пет години подоцна, нормално, неговите родители добиле девојче Јасмина, а Златан сестра.
„Таа е родена на нормален начин, по мене. Иако и ова „вештачко“ е нормално, особено денес во светот, со оглед на тоа колку бебиња се раѓаат преку процесот на ин витро оплодување“, вели Јовановиќ.
Австриските медиуми на секое коло од роденденот на нашиот Златан не потсетуваат дека тој е првото бебе од епрувета во таа земја.
